Polska najwyraźniej przeciwstawiła się przeciwnościom w obliczu nieustannego kryzysu zadłużenia, który wstrząsa kontynentem. Szósta co do wielkości gospodarka europejska była jedynym krajem w UE, który nie popadł w recesję w szczytowym momencie światowego kryzysu finansowego w 2009 r. i jedynym członkiem, który doświadczył wzrostu gospodarczego w 2010 r. Ale na horyzoncie pojawiają się wyzwania, w tym wysokie bezrobocie, rosnąca inflacja i rosnące deficyty budżetowe. W najbliższym czasie Polska ryzykuje utratę dotacji, jeśli zamożniejsze państwa UE przeważą w zamrożeniu długoterminowego budżetu bloku. Musi również zdecydować, kiedy przyjąć euro, nawet jeśli unia wspólnej waluty ma trudności z wdrożeniem reform fiskalnych.
Polska gospodarka – najważniejsze informacje
Polska przystąpiła do Unii Europejskiej w 2004 r. po dekadzie przygotowań, które obejmowały utworzenie giełdy papierów wartościowych oraz komisji papierów wartościowych i giełd; wzmocnienie instytucji zarządzających; usunięcie barier handlowych w celu zintegrowania gospodarki z gospodarką Europy Zachodniej; oraz zapewnienie członkostwa w OECD i NATO. Od momentu przystąpienia do UE Polska w znacznym stopniu korzysta z unijnych funduszy strukturalnych, co pozwala rządowi na stałe inwestowanie w rozwój infrastruktury. Jednocześnie polscy rolnicy cieszą się napływem dopłat z UE, pomagając sektorowi rolnemu w rozwoju. W budżecie UE na lata 2007-2012 Polsce przeznaczono 67 mld euro z funduszy strukturalnych. Polska radziła sobie tak dobrze w porównaniu ze swoimi unijnymi odpowiednikami podczas globalnego kryzysu finansowego w latach 2007-2009 z wielu powodów, w tym wysokiego poziomu popytu wewnętrznego, ścisłej regulacji sektora finansowego i elastycznej waluty, która pozwoliła na deprecjację polskiego złotego, co zwiększyło konkurencyjność polskiego eksportu. Podczas gdy Polska zobowiązała się – i oficjalnie jest na dobrej drodze – do przyjęcia euro, urzędnicy rządowi wskazali, że opóźnią przystąpienie do unii wspólnej waluty, dopóki jej perspektywy nie będą bardziej stabilne. Nawet gdyby Polska chciała przystąpić do niej od razu, to nie spełniła jeszcze unijnych kryteriów konwergencji wymaganych do wejścia do strefy euro, dotyczących m.in. inflacji i deficytu budżetowego. Na przykład deficyt budżetowy Polski wynosi obecnie siedem procent PKB, znacznie powyżej wymogu strefy euro, który wynosi trzy procent lub poniżej. Co więcej, wszystkie kraje planujące przystąpienie do strefy euro muszą wdrożyć Mechanizm Kursowy II przez co najmniej dwa lata, zanim będą mogły korzystać z euro, czego Polska jeszcze nie podjęła.
Rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo
Polskie rolnictwo było wyjątkowe w bloku sowieckim, ponieważ prywatne gospodarstwa rolne stanowiły większość całkowitej produkcji. Większość z tych prywatnych gospodarstw nadal jest mniejsza niż 12 akrów (5 hektarów). Wiele państwowych gospodarstw rolnych upadło po 1989 r., podobnie jak system zakupów państwowych, na którym opierała się znaczna część sektora prywatnego. W latach 1990. odsetek osób zatrudnionych w rolnictwie spadał każdego roku, częściowo z powodu likwidacji państwowych gospodarstw rolnych, starzenia się pracowników rolnych i suszy na początku lat 1990. Niemniej jednak Polska pozostaje jednym z wiodących światowych producentów żyta i ziemniaków. Inne główne uprawy obejmują pszenicę i buraki cukrowe. Największymi żyznymi obszarami Polski są Dolny Śląsk, Nizina Małopolska, Kujawy, delta Wisły i Okolice Lublina. Jakość gleby jest zróżnicowana, a gleba jest nieco uboższa w dużych częściach centralnej i północnej Polski.
Minerały
Polska jest stosunkowo dobrze obdarzona zasobami naturalnymi. Jego głównym aktywem mineralnym jest węgiel kamienny, choć wydobywany jest również węgiel brunatny. Większość produkcji bitumicznej pochodzi z bogatego górnośląskiego pola węglowego. Jednak pod koniec XX wieku koszty wydobycia w wielu kopalniach zaczęły przekraczać zyski. Spadające ceny i wyzwania związane z prywatyzacją spowolniły poziom produkcji.
